تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 107 تا 113 سوره صافات

- در فرهنگ دينى، ذبح حيوان براى دفع خطر مؤثّر است. «و فديناه بذبح عظيم»

- قربانى كردن، از سنّت هاى ابراهيمى است. «بذبح عظيم»

- يك جرقه خالص، به يك جريان بزرگ تاريخى تبديل مى شود. «بذبح عظيم» همه ساله صدها هزار گوسفند و گاو و شتر در قربانگاه اسماعيل به ياد او ذبح و قربانى مى شود.

- بقاى نام نيك، از الطاف الهى به مردان خداست. «و تركنا...»

- معامله با خدا سود ابدى دارد. «و تركنا عليه فى الاخرين»

- خداوند به انبيا سلام مى كند. «سلام على ابراهيم»، «سلام على نوح فى العالمين»(31)، «سلام على موسى و هارون»(32) البتّه درباره پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله هم خدا و هم فرشتگان صلوات مى فرستند و هم به مؤمنان دستور صلوات و سلام مى دهد: «انّ اللّه و ملائكته يصلّون على النبىّ...»(33)

- پاداش دادن به نيكوكاران، سنّت وبرنامه خداوند است. «كذلك نجزى المحسنين»

- ابراهيم، الگو و نمونه نيكوكاران است. «نجزى المحسنين»

- ابراهيم داراى ذرّيه اى مبارك است. در دعا مى خوانيم: خداوندا! همان گونه كه به او بركت دادى بر محمّد وآل محمّد نيز بركت بده. «باركنا عليه وعلى اسحاق»

- ايمان و احسان از يكديگر جدا نيست. «المحسنين... المؤمنين»

- ارزش فرزند به صالح بودن اوست. «و بشّرناه باسحاق نبيّاً من الصالحين»

- نا اهل شدن فرزند حتّى از خاندان پيامبران امكان دارد. «و من ذرّيتهما... ظالم لنفسه...» آرى پيوند نسبى سبب قطعى شدن هدايت يا گمراهى فرزندان نيست. (ممكن است پدر پيامبر و فرزندش منحرف باشد).

31) صافّات، 79.
32) صافّات، 120.
33) احزاب، 56 .